| آخرين مطالب |
|
برگی از خاطرات یک شهید( روزه بی سحری )
خدا این بچه‌های نیم وجبی را شهید کند
اولین گزارش از سفر به مناطق جنگی(2)
اروند؛ جایی که دیوانه‌ام می‌کند
پندهای رهبر برای روایتگران نور |
| آرشيو مطالب |
|
ارديبهشت 1390 |
| پيوندهاي روزانه |
|
گوگل |
تبادل
لینک هوشمند
مترجم وبلاگ معبر
پايگاههای دفاع مقدس
پايگاههاي جنگ نرم
| تو خیلی بی عاطفه‌ای |
مهدی دور و برش می پلکید . همیشه با ابراهیم غریبی می‌کرد ، ولی آن روز بازیش گرفته بود . ابراهیم هم اصلاً محل نمی‌گذاشت. همیشه وقتی می‌آمد مثل پروانه دور ما می‌چرخید، ولی این بار انگار آمده بود که برود . خودش می گفت « روزی که من مسئله‌ی محبت شما را با خودم حل کنم، آن روز، روز رفتن من است.» عصبانی شدم و گفتم «تو خیلی بی‌عاطفه‌ای. از دیشب تا حالا معلوم نیست چته.» صورتش را برگردانده بود و تکان نمی‌خورد. برگشتم توی صورتش. از اشک خیس شده بود. بندهای پوتینش را که یک هوا گشادتر از پاش بود ، با حوصله بست . مهدی را روی دستش نشاند و همین طور که از پله‌ها پایین می‌رفتیم گفت «بابایی! تو روز به روز داری تپل‌تر می‌شی . فکر نمی‌کنی مادرت چه طور می‌خواد بزرگت کنه؟» و سفت بوسیدش. چند دقیقه‌ای می شد که رفته بود . ولی هنوز ماشین راه نیافتاده بود . دویدم طرف در که صدای ماشین سر جا میخ کوبم کرد . نمی‌خواستم باور کنم . بغضم را قورت دادم و توی دلم داد زدم «اون قدر نماز می‌خونم و دعا می‌کنم که دوباره برگردی .» خاطره ای از همسر شهید حاج همت منبع:تبيان
نظرات شما عزیزان:
|
|
علي سعادت
| 23:10
- دو شنبه 14 دی 1389برچسب:شهید,حاج همت,همسر , + |
به رخت‌خوا‌ب‌ها تکیه داده بود . دستش را روی زانوش که توی سینه‌اش کشیده بود ، دراز کرده بود و دانه‌های تسبیحش تند تند روی هم می‌افتاد . منتظر ماشین بود ؛ دیر کرده بود .
| منوي اصلي |
|
خانه آرشيو وبلاگ عناوين مطالب وبلاگ |
| درباره وبلاگ |
به وبلاگ معبر خوش آمديد (تخصصي دفاع مقدس) |
| نويسندگان |
| نشانك وبلاگ معبر | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||
| ساير امکانات | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:مسابقات وبلاگ نويسي
.jpg)
