مترجم سایت

آخرین تحرك نظامی در جنوب

(عملیات كربلای 8)

       گر چه عملیات كربلای 5 و آثار آن توانست موقعیت مطلوبی را پس از عملیان كربلای 4 به وجود آورد، لیكن به دلیل عدم انهدام كامل قوای نظامی عراق در منطقه شرق بصره، مجدداً انجام عملیات و انتخاب منطقه مناسب، در دستور كار قرار گرفت.

       نظر به شرایطی كه سرانجام منتهی به طرحریزی و اجرای عملیات كربلای 4 و پس از آن عملیات كربلای 5 شد «انتخاب منطقه عملیات» تا اندازه‌ای دشوار و پیچیده بود، زیرا برخورداری از ابتكار عمل در جنگ و «رعایت اصل غافلگیری» در تاكتیك و زمان و مكان به عنوان بخشی از عوامل اساسی در كسب پیروزی، تدریجاً صعب و دشوار می‌نمایاند. چنانكه طی یك روند طولانی، ابتكار عمل در منطقه هور با انجام عملیات خیبر و بدر به پایان رسید و پس از آن ابتكار عمل در منطقه فاو پس از عبور از رودخانه اروند و انجام عملیات والفجر 8 و كربلای 4 به پایان آمد. عملیات كربلای 5 در شرایطی انجام گرفت كه عملاً سپاه برای انتخاب منطقه عملیات با توجه به شرایط سیاسی ـ نظامی حاكم بر جنگ و ضرورت دستیابی به اهداف سیاسی و نظامی تعیین كننده، وضعیت دشواری را فرا روی خود داشت، بدین معنا كه با توجه به ضرورت انجام عملیات می‌بایستی «منطقه انتخابی» و ابعاد عملیات و دستاوردهای آن از ویژگیهای تأمین اهداف سیاسی و نظامی جنگ، در آن مقطع زمانی، برخوردار می‌بود.

       سرانجام پس از بحث و بررسیهایی كه صورت گرفت، منطقه شرق بصره كه دارای ارزش استراتژیك بود، با توجه به ضرورت تعجیل در انجام عملیات، انتخاب گردید. چون یگانهای خودی پای‌كار بودند و نیاز به نقل و انتقال گسترده وجود نداشت و در ضمن عمده مواضع و استحكامات دشمن در شرق نهرجاسم نیز در هم كوبیده شده بود.

       در چارچوب تدبیر جدید، سپاه پاسداران تلاشهای گسترده‌ای را به منظور تأمین نیازمندیهای مورد نظر آغاز كرد در حالی كه پس از سه ماه سازماندهی، درگیری و اجرای دو عملیات بزرگ كربلای 4 و 5، امكانات عملیات بزرگ را از دست داده بود. چنین پیش‌بینی می‌شد كه در این منطقه با توجه به استحكامات و هوشیاری نسبی دشمن نسبت به سمت تك رزمندگان، لازمه هر گونه پیشروی، برخورداری از «نیروی زرهی» ، «آتش» و همچنین «پدافند هوایی» می‌باشد. به هر صورت، متعاقب پیگیریهایی كه انجام گرفت بخشی از نیازمندیهای سپاه پاسداران برای اجرای عملیات تأمین شد.