بازتاب آزاد سازی مهران در رسانه ها
آزادسازی شهر مهران، به منزله شكست استراتژی دفاع متحرك بود. شكستی كه رژیم عراق در گام اول خود با عدم موفقیت نسبت به تأمین اهداف موردنظرش با آن رویارو شد و سرانجام با از دست دادن مهران، چشم اندازی جدید از ناتوانی و ضعف این كشور در موضع آفند و پدافند، ترسیم و نمایان گردید. خبرگزاری فرانسه در پی آزادسازی شهر مهران، طی گزارشی اظهار داشت:
«ناظران در خلیج فارس عقیده دارند كه اشغال مهران توسط قوای ایران، شكست پذیری رژیم عراق- به ویژه استراتژی نظامی جدید آن موسوم به دفاع متحرك- است.»
در میان مناطقی كه مورد تصرف دشمن قرار گرفت، شهر مهران از اهمیت خاص سیاسی-تبلیغاتی برخوردار بود و برای عراق به عنوان جبران شكست فاو و نیز عامل افزایش دهنده روحیه نیروهای آسیب دیده، تلقی می شد؛ لذا آزاد سازی آن، گذشته از اینكه شكست دشمن در استراتژی تازه خود محسوب می شد، آسیب های عمده دیگری را در مقطع كنونی و آینده متوجه ارتش عراق می كند.
چنانكه وقتی مهران بازپس گرفته شد، رسانه های گروهی جهان به انحاء مختلف به بعد روانی مسئله اشاره كردند. از جمله نشریه فارین ریپورت، چاپ لندن، نوشت:
«مهران، به خودی خود فاقد اهمیت است، تهاجم به مهران نه از جهت استراتژیكی، بلكه از نقطه نظر روانی، واجد اهمیت می باشد.»
رادیو امریكا نیز به نقل از كارشناسان نظامی، اظهار داشت:
«شكست عراق ممكن است از نظر روانی اثر مهم و شگفت انگیزی داشته باشد؛ چرا كه عراقی ها بیشتر به خاطر جبران شرمساری ناشی از تصرف بندر عراقی فاو به دست ایرانی ها، دست به حمله زده بودند.»
گذشته از این درهم شكسته شدن خطوط دفاعی عراق در فاو و ناتوانی این كشور در بازپس گیری آن، رژیم صدام را در نزد غرب و حامیان منطقه ای خود به طور اساسی به زیر سؤال كشید و این واقعیتی بود كه حاكمان بغداد مایل به تن در دادن به آن نبودند و به منظور اثبات توانایی و حفظ برتری خود، مبادرت به اتخاذ استراتژی موسوم به دفاع متحرك نمودند، بر این اساس، بخوبی روشن است كه شكست مهران می تواند چه تبعاتی در رابطه با بی اعتمادی حامیان و متحدین رژیم بغداد فراهم آورد.
روزنامه نیوزویك چاپ امریكا پس از آزادسازی مهران، نوشت:
«بازپس دادن مهران (پس از فاو)، اعتماد مقامات امریكایی را نسبت به رژیم بغداد به شدت كاهش داد، و گفته می شود كه امریكا كمك های تسلیحاتی خود را به این رژیم محدود كرده است.»
فتح فاو توسط قوای نظامی ایران، موقعیت و فضایی جدید در جنگ به وجود آورد كه توأم با واقع نگری از سوی رسانه های جهانی دنیا نسبت به توانایی های بالفعل و بالقوه جمهوری اسلامی و نیز ناتوانی رژیم عراق، مبنی بر ادامه جنگ و رویارویی با تهاجمات ایران بود.
تثبیت وضعیت یاد شده، قطعاً نیازمند پیروزی های دیگری بود كه تنها قسمتی از آن با فتح مهران و پس زدن نیروهای دشمن تأمین گردید.
در این روند آنچه كه در رسانه های غربی منعكس شد، عمدتاً حول محور توانایی و برتری نظامی ایران دور می زد. گذشته از این، حفظ برتری در فاو و انجام عملیات در مهران، نشانگر نوعی افزایش توان نظامی ایران تلقی شد؛ به طوری كه رادیو بی.بی.سی به نقل از مفسر بخش شرقی خود گفت:
«اگرچه تسخیر مهران از نظر تعیین نهایی جنگ نقش قاطعی نخواهد داشت، اما نیروهای ایران نشان دادند كه ضمن حفظ مواضع خود در فاو، در مقابل حمله های پی در پی عراق می توانند نیروهای عراقی را از بخش مركزی جبهه نیز بیرون برانند و خطر مهمی را در آینده جنگ ترسیم نمایند.»
قطعاً خطرساز بودن تحركات نظامی ایران، كه نوعی پیروزی و تفوق نظامی را به دنبال خواهد داشت، مستلزم حملات پی در پی و مضمحل ساختن قوای دشمن است؛ چنانكه پیروزی آتی ایران، در این امر نقش تعیین كننده ای دارد. طبیعتاً در اینصورت، با افزایش برتری ایران، جمهوری اسلامی به نحوی چشمگیرتر ابتكار عمل را در جنگ بر عهده خواهد گرفت.